Metaloskopia i metaloterapia cz. 6

Jeszcze przed owym doświadczeniem popisowym, zrobiłem z Mille Marie próbę z hiposkopem, która wykazała znieczulenie, zesztywnienie i pewne sensacje w palcu; a więc wysoką wrażliwość hipnotyczną. Tymczasem, gdy chciałem ją uśpić trzymaniem ręki na głowie i pociągami wzdłuż ciała, spostrzegam, że zabiegi moje nie wywierają żadnego skutku i że uśpienie jest niemożliwe. Zdumiony tym, niesłychanym dla mnie faktem, zwracam się do D. z uwagą, że nie rozumiem co to znaczy, lecz że mimo wykazanej wysokiej wrażliwości hipnotycznej, uśpić chorej nie mogę.

Rzecz się wyjaśniła, ale zdumiała mnie w inny sposób. Nie wiedziałem o tym, że według Burq’a metal „czynny” przeszkadza uśpieniu – a natomiast wiedziałem eksperymentalnie, że nie przeszkadza. Ja mogłem usypiać moich chorych, noszących swój metal na ciele, bo takiem było moje przekonanie, że jedno drugiemu nie przeszkadza – Burq natomiast był przeciwnego zdania i jego chorzy nie mogli usnąć mając swój metal na ciele.

Miałem więc przed sobą doskonały przykład przewaga czynników psychicznych nad fizycznymi i dowód, jak dalece badacz może się mylić, przy niedostatecznej ostrożności metodoogicznej.